Story Of Isa Nabi (عليه السلام)- part 33

   അഞ്ചു വർഷങ്ങൾ. സംഭവ ബഹുലമായ അഞ്ചു വർഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി. മർയം (റ) യുടെ ആയുസ്സ് അവസാനിച്ചു. മർയം (റ) വഫാത്തായി. മരണപ്പെടുമ്പോൾ മർയം (റ)വിന്ന് അമ്പത്തി മൂന്ന് വയസ്സ് പ്രായമായിരുന്നുവെന്ന് ഒരു റിപ്പോർട്ടിൽ കാണുന്നു.

 ഹസൻ ബസ്വരി (റ) പറയുന്നു: ആകാശത്തേക്ക് ഉയർത്തപ്പെടുമ്പോൾ ഈസാ (അ)ന്ന് മുപ്പത്തിനാല് വയസ്സ് പ്രായമായിരുന്നു.

 ഹമ്മാദുബ്നു സൽമ പറയുന്നു: ആകാശത്തിലേക്ക് ഉയർത്തപ്പെടുമ്പോൾ ഈസാ (അ) ന്റെ പ്രായം മുപ്പത്തിമൂന്ന് ആയിരുന്നു.

 അബൂസ്വാലിഹ്, അബൂ മാലിക് എന്നിവരിൽ നിന്ന് സുദ്ദി ഉദ്ധരിക്കുന്നു. ഈസാ (അ) ന്റെ ജീവിതകാലത്ത് നടന്ന സംഭവം. "ഇസാഈല്യരിൽ പെട്ട ഒരു രാജാവ് മരണപ്പെട്ടു. സംസ്കരിക്കാനായി ചുമന്നുകൊണ്ട് പോവുകയാണ്. അപ്പോൾ ഈസാ (അ) വന്നു. അല്ലാഹു ﷻ വിനോട് പ്രാർത്ഥിച്ചു. അല്ലാഹു ﷻ രാജാവിന്ന് ജീവൻ തിരിച്ചു നൽകി."

 ജനങ്ങളെല്ലാം ഈ സംഭവത്തിന്ന് ദൃക്സാക്ഷികളായി. ഒരിക്കൽ ഈസാ (അ) പറഞ്ഞു: എന്റെ ഭവനം മസ്ജിദ് ആകുന്നു. എന്റെ വിളക്ക് ചന്ദ്രനാകുന്നു. എന്റെ പാനീയം വെള്ളമാകുന്നു. എന്റെ വസ്ത്രം കമ്പിളിയാകുന്നു. എന്റെ കൂട്ടുകാർ മിസ്കീൻമാരാകുന്നു...

 മറ്റൊരിക്കൽ ഈസാ (അ) പറഞ്ഞു: ഗോതമ്പിന്റെ പരുക്കൻ റൊട്ടി കഴിക്കുക. വെള്ളം കുടിക്കുക. അത് മതി. ദുൻയാവിൽ നിന്ന് ആഖിറത്തിലേക്കു സുരക്ഷിതരായി യാത്ര പോവുക. സത്യമായും ഞാൻ പറയുന്നു: ദുൻയാവിലെ മധുരം പരലോകത്ത് കയ്പാകുന്നു. ദുൻയാവിലെ കയ്പ്പ് പരലോകത്തെ മധുരമാകുന്നു. അല്ലാഹു ﷻ വിന്റെ യഥാർത്ഥ അടിമകൾ ദുനിയാവിന്റെ സുഖം തേടിപ്പോവുകയില്ല.

 സത്യം ചെയ്തു ഞാൻ പറയുന്നു: നിങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഏറ്റവും നികൃഷ്ഠൻ താൻ നേടിയ ഇൽമ് തന്റെ ശാരീരികേച്ഛക്കുവേണ്ടി ഉപയോഗിച്ച പണ്ഡിതനാണ്.

 ഈസാ (അ) പറഞ്ഞു: ഓ ഇസാഈല്യരേ..! ദുർബ്ബലരായ മനുഷ്യമക്കളേ..! അല്ലാഹു ﷻ വിനെ സൂക്ഷിക്കുക. ദുൻയാവിൽ ഒരു വിരുന്നുകാരനെപ്പോലെ (സഞ്ചാരിയെപ്പോലെ) ജീവിക്കുക. മസ്ജിദിൽ തന്നെ കഴിഞ്ഞുകൂടുക. കണ്ണുകളെ കരയാൻ പരിശീലിപ്പിക്കുക. ശരീരത്തെ ക്ഷമ പഠിപ്പിക്കുക. അല്ലാഹു ﷻ വിനെക്കുറിച്ചു ചിന്തിക്കാൻ ഖൽബിനെ പരിശീലിപ്പിക്കുക. നാളത്തെ ആഹാരത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ വെപ്രാളം കാണിക്കരുത്...

 ഈസാ (അ) പറഞ്ഞു: സന്തോഷവാർത്ത - സ്വന്തം തെറ്റുകളെക്കുറിച്ചോർത്ത് ഖേദിച്ചു കരയുന്നവർക്കും നാവിനെ നന്നായി
സൂക്ഷിക്കുന്നവർക്കുമാണ് സന്തോഷവാർത്ത...

 ഒരിക്കൽ ഈസ (അ) നടന്നുപോവുകയായിരുന്നു. പുതിയൊരു ഖബർ കണ്ടു. അതിന്നടുത്തിരുന്ന ഒരു സ്ത്രീ തേങ്ങിക്കരയുന്നു.

 "എന്തിനാണ് കരയുന്നത്..?" ഈസ (അ) ചോദിച്ചു.

 "എന്റെ പൊന്നുമോളാണ് ഈ ഖബറിലുള്ളത്. എന്റെ ഒരേയൊരു മോൾ. അവൾ മരിച്ചു. ഇക്കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഖബറടക്കി. ഈ ഖബറിലാണവളുള്ളത്. മർയമിന്റെ മകൻ ഈസാ നബിയേ..! എന്റെ മോളുടെ ജീവൻ തിരിച്ചു തരണം. അല്ലാതെ പറ്റില്ല..."

 ഈസാ (അ) പ്രാർത്ഥിച്ചു. വടികൊണ്ട് ഖബറിലടിച്ചു. പലതവണ അടിച്ചശേഷമാണ് മകൾ ഖബറിൽ നിന്ന് പുറത്ത് വന്നത്. മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ. വന്നപാടെ ഉമ്മയോട് പരിഭവം പറഞ്ഞു...

 "എന്തിനാണുമ്മാ എന്നെ ജീവിപ്പിച്ചത്..? രണ്ട് തവണ മരണവേദന അനുഭവിക്കാൻ ഇടവരുത്തിയതെന്തിനാണ്..?"

 അത് കേട്ടപ്പോൾ ഉമ്മാക്കും വിഷമം വന്നു. മകൾ ഈസാ (അ)നോട് പറഞ്ഞു: എനിക്ക് ഇപ്പോൾ തന്നെ മരിക്കണം, ഖബറിലേക്കു മടങ്ങണം. ദുനിയാവിലെ ജീവിതം മതിയായി. അതിന്ന് വേണ്ടി അങ്ങ് പ്രാർത്ഥിക്കുക. ഈസാ (അ) പ്രാർത്ഥിച്ചു. മകൾ മരണപ്പെട്ടു. ഖബറിലേക്കു മടങ്ങി...

 ഒരിക്കൽ ഒരു കള്ളൻ വന്നു. മോഷണം നടത്തി. അത് കണ്ട് ഈസാ (അ) ചോദിച്ചു: "ഹേ... മനുഷ്യാ... നീ മോഷണം നടത്തുകയാണോ..?"

 കള്ളൻ പറഞ്ഞു: "ഇല്ല. അല്ലാഹു ﷻ വാണ് സത്യം ഞാൻ മോഷണം നടത്തിയിട്ടില്ല."

 ഈസാ (അ) പറഞ്ഞു: "ഞാൻ അല്ലാഹു ﷻ വിൽ വിശ്വസിക്കുന്നു. കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല."

 കള്ളൻ അല്ലാഹു ﷻ വിന്റെ പേരിൽ സത്യം ചെയ്തപ്പോൾ ഈസാ (അ) തർക്കിക്കാൻ നിന്നില്ല...